بی هیچ اسمی میشه عاشق شد!

یاد باد روزگاری که دستانمان خالی بود

پروانه بود،گل بود،ولی جای شمع لامپ مهتابی بود

فرهاد بودیم و "بی بهانه" به دل بیستون زدیم

عشق هامان همه افسانه معشوق خیالی بود

قلب سپیدی داشتیم با خالی سیاه

زخمی از پیکان کماندار پوشالی بود

کویر دلمان بی آب بود از تو

نزولت تنها امید سالهای خشکسالی بود

فصل شکوفایی این جوان پاییز است

ولی سالها دلبسته یک صبح بهاری بود

بی هیچ اسمی میشه عاشق شد

بی هیچ رد آشنا رو خاک

من سالها عاشق شدم بی تو

یه حس بی تفسیر وحشتناک

سوم اردیبهشت 91